OTA-ONAM BOY DEB
EMAS BOR DEB
QUVON!
Oqibatdan söz ochganda, dil
g'ashlansa,
Ohiratdan söz ochganda, köz
yoshlansa.
Davralarda dunyolikdan, gap
boshlashsa,
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon.
Ot, tuyada emas, mayli yur piyoda,
Oring bölsa puldorlardan sen ziyoda.
Ey birodar ikki kunlik bu dunyoda
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon.
Bölmaganni, böldirolmas ojiz banda,
Onang kabi seni xechkim
kuldirolmas.
Öksik köngling molu dunyo
töldirolmas,
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon!
Ota-onang seni tashlab ketsa ayon,
Yuragingda g'am-tashvishlar qilar
isyon.
Shunday ekan xizmatida turib xar
on,
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon!
Örgilaymi dabdabali uylaringdan,
Aylanaymi qaddinixol böylaringdan.
Yoru döstlar kelgan katta
töylaringdan,
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon!
Biz yerligu, puli köplar emas oylik,
Ölmagan qul, bir kun bölar uyli
joylik.
Ota-ona borligi ham katta boylik
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon!
Ulfatlaring past nazarda qarasalar,
Soxta döstlar atrofingni örasalar.
Kimlar sendan kimligingni sörasalar,
Ota-onam boy deb emas, bor deb
quvon!